تبخال ، ضایعات کوچک و تاول‌مانندی هستند که بیشتر بر روی لب‌ها، چانه، گونه یا در سوراخ‌های بینی ظاهر می‌شوند. در موارد کمتری نیز آن‌ها بر روی لثه یا سقف دهان بروز پیدا می‌کنند. تبخال معمولا پیش از اینکه بترکد یا پوسته‌پوسته شود باعث احساس درد، سوزش و خارش می‌شود. شایع‌ترین عامل تبخال، ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) است.

بااین‌حال، تبخال می‌تواند از سویه دیگری از این ویروس به نام ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) نیز ایجاد شود. اگرچه در صورت آلوده شدن به ویروس، نمی‌توان این تبخال‌ها را درمان کرد یا از بروز آن‌ها پیشگیری کرد اما شما می‌توانید با انجام راهکارهایی، دفعات و طول مدت بروز تبخال‌ها را کاهش دهید. در ادامه با این موضوع بیشتر آشنا می‌شوید.

 

علل تبخال

سویه‌های ویروسی که باعث ایجاد تبخال می‌شوند معمولا HSV-1 و در موارد کمتری HSV-2 هستند. این ویروس‌ها بسیار واگیردارند و به‌راحتی و از طریق تماس نزدیک ازجمله رابطه جنسی انتقال پیدا می‌کنند. پس از اینکه آن‌ها وارد بدن شما می‌شوند، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

این امکان وجود دارد که تبخال دهان از طریق رابطه جنسی دهانی منجر به تبخال دهان یا تبخال تناسلی در فرد دیگر شود. طغیان تبخال، معمولا بدون درمان و تا زمانی که سیستم ایمنی بدن ویروس را سرکوب کند، یک تا دو هفته طول می‌کشد. وقتی به ویروس هرپس سیمپلکس مبتلا می‌شوید، این ویروس هرگز از بدن شما خارج نمی‌شود و در بیشتر مواقع غیرفعال می‌ماند. بااین‌حال، ممکن است این ویروس به‌صورت دوره‌ای و در برخی مواقع فعال شود و باعث بروز تبخال گردد.

بیشتر افرادی که به تبخال دهانی مبتلا می‌شوند تا زمانی که تبخال یا علائم دیگر آن را تجربه نکنند متوجه وجود ویروس در بدن خود نمی‌شوند. برخی افراد تنها یک بار طغیان تبخال را تجربه می‌کنند و پس از آن، عود تبخال را تجربه نمی‌کنند. در این شرایط، ویروس در حالت خفته در بدن باقی می‌ماند. برخی دیگر نیز ممکن است برای سال‌ها و بارها طغیان تبخال را تجربه کنند.

علائم تبخال

بعضی از افرادی که به تبخال مبتلا می‌شوند ممکن است هیچ نشانه‌ای از آن نداشته باشند و برخی دیگر پس از اولین باری که با این ویروس مواجه می‌شوند علائم آن را تجربه می‌کنند. بااین‌حال، حداقل 25 درصد از افرادی که به تبخال دهانی مبتلا می‌شوند، طغیان‌های مکرر آن را تجربه می‌کنند. در این موارد، تبخال‌ها هر بار اغلب در ناحیه‌ای یکسان ظاهر می‌شوند. نشانه‌های اولیه ابتلا به HSV-1 ممکن است دو تا 20 روز پس از آلوده شدن به ویروس بروز پیدا کند. این نشانه‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

مراحل نشانه‌های تبخال

تبخالی که دائما عود می‌کند در چند مرحله اتفاق می‌افتد. در ادامه با این مراحل آشنا می‌شوید.

بیشتر تبخال‌ها بدون درمان در عرض یک تا دو هفته از بین می‌روند و جای زخمی را باقی نمی‌گذارند.

تشخیص تبخال

افرادی که طغیان مکرر تبخال را تجربه می‌کنند می‌توانند با آگاهی از علائم تبخال و استفاده از داروها، این بیماری را مدیریت کنند. بااین‌حال اگر موارد زیر در مورد شما صدق می‌کند لازم است به پزشک مراجعه کنید.

 

پزشک معمولا در هنگام ارائه خدمات ویزیت پزشک در منزل یا مشاوره پزشکی تلفنی، با توجه به علائم و معاینه دیداری مسئله می‌تواند مشکل را تشخیص دهد اما در برخی موارد، مانند زمانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارید، ممکن است لازم باشد آزمایش خون بدهید یا از مایع زخم نمونه‌برداری شود. برخی از عواملی که در تضعیف سیستم ایمنی بدن نقش دارند شامل HIV، داروهای پس از پیوند عضو، برخی از سرطان‌ها و بعضی از درمان‌های سرطان هستند.

درمان تبخال

اکثر طغیان‌های تبخال، بدون درمان ظرف یک تا دو هفته برطرف می‌شوند. بااین‌حال، استفاده از برخی داروها می‌تواند طول مدت طغیان بیماری را کوتاه کند و هر گونه درد یا ناراحتی‌ای که تجربه می‌کنید را کاهش دهد. از سوی دیگر، لازم است بدانید این داروها نمی‌توانند ویروس را از بدن شما خارج کنند. در بیشتر موارد، بهتر است استفاده از داروها را به‌محض بروز علائم شروع کنید. در ادامه با روش‌های درمان تبخال بیشتر آشنا می‌شوید.

پمادهای ضدویروسی

پمادهای ضدویروسی بدون نسخه می‌توانند طول مدت طغیان تبخال را کوتاه کنند. بیشتر این پمادها حاوی آسیکلوویر یا پنسیکلوویر هستند. لازم است این پماد را دو تا سه ساعت یک بار و به مدت پنج روز بر روی تبخال بمالید.

داروهای خوراکی ضدویروسی

برخی از نمونه داروهای خوراکی ضدویروسی که می‌توانید برای بهبود تبخال مصرف کنید عبارت‌اند از:

اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید یا به‌صورت منظم دچار طغیان تبخال می‌شوید، ممکن است پزشک یکی از این داروها را برای شما تجویز کند. این دارو را یک یا دو بار در روز مصرف می‌کنید. این داروها می‌توانند طول مدت طغیان را کوتاه کنند و همچنین از بروز طغیان مجدد پیشگیری کنند.

 

 

 

مسکن درد

برخی از داروهای بدون نسخه دارای مسکن‌هایی مانند بنزوکائین یا لیدوکائین هستند. اگرچه این داروها نمی‌توانند روند بهبودی را تسریع کنند اما می‌توانند ناراحتی و درد ناشی از تبخال را کاهش دهند. بعضی از داروهای مسکن برای تبخال شامل موارد زیر می‌شوند:

لازم است این پمادها، کرم‌ها یا ژل‌ها را با یک گوش‌پاک‌کن بر روی زخم‌ها بمالید و از سوی دیگر، نباید این داروها را با فردی دیگر به اشتراک بگذارید. اگر برای استفاده از دارو از انگشت استفاده می‌کنید مهم است که قبل از و بعد از استفاده از دارو، دست‌های خود را بشویید. برخی از داروهای جایگزین شامل ایبوپروفن یا استامینوفن هستند.

درمان‌های خانگی

برخی از افراد به این نتیجه رسیده‌اند که انجام راهکارهای زیر علائم تبخال را در آن‌ها بهبود می‌بخشد.

همچنین، لازم است بدانید هیچ شواهد علمی‌ای در مورد اثربخشی یا بی‌خطر بودن این راهکارها وجود ندارد.

عوارض تبخال

طغیان اولیه ناشی از مواجهه با ویروس تبخال می‌تواند علائم و عوارض شدیدتری ایجاد کند زیرا بدن شما هنوز در برابر ویروس، دفاعی ایجاد نکرده است. عوارض تبخال نادر هستند اما آن‌ها می‌توانند به‌خصوص در کودکان خردسال رخ دهند. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه می‌کنید مهم است هر چه سریع‌تر با پزشک تماس بگیرید.

پیشگیری از گسترش تبخال

برای اینکه از انتقال تبخال به دیگران پیشگیری کنید مهم است که دست‌های خود را به‌صورت مرتب بشویید و از تماس پوستی با دیگران اجتناب کنید. از سوی دیگر، مطمئن شوید که وسایلی که با دهان شما تماس پیدا می‌کنند را با دیگران به اشتراک نمی‌گذارید. علاوه بر این، شما می‌توانید با یادگیری محرک‌های بیماری خود و انجام راهکارهایی برای پیشگیری از طغیان مجدد تبخال، مانع از فعال شدن ویروس این بیماری شوید. این راهکارها عبارت‌اند از:

 

 

منابع:

azmayeshonline.com

دکتر رشیدی متخصص پوست

 

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *